شعرهایی که می شوم گاهی

‏-  نگاه اول: وقتی که می خندی، به تنهایی فکر کن و گریه هایی که باور کرده بودی. وقتی پر از بغضی به یاد  خنده هات گریه کن و به یاد تمام چیزهای شادی بخش باش. آرامش که دست نیافتنی ست.‏

‏+  نگاه دوم: وقتی شادی، با تمام وجود بخند و به هیچ چیز دیگر فکر نکن؛ بگذار این حس خوشبختی فریبت دهد. وقتی غمگینی... نباش و بخند...‏

‏♪‏  نگاه هیچم: وقتی شاعری، پر از هیچ باش و تناقض

----------------------------------------------------------------

‏  ‏  از سرم دست برنمی دارند

خاطرات ِ خوش ِ نداشته ات!‏

‏   ‏   ‏       ‏           سید مهدی موسوی

و شعری که نمی تونست از هیچ کسی باشه جز من...‏

‏ واقعـیت به ذهن می خندید

مســتقل از حــواس  ِآدمها

‏ بره ها را یکی یکی خوردند

‏ گـرگـها در لبـاس آدمها

◘

‏ شعر مثل همیشه می جوشید

‏ با علی* توی کافه ای بودم

‏ ‏‏گریه ای داشت پشت لبخندش

‏ بی تو بغض کلافه ای بودم:‏

‏ خسته از هیچ وقت ما نشدن

خسته از تا همیشه من بودن

خسته از اینکه باورش سخت است

همزمان عاشق دو زن بودن!...‏

هرگز از اتفاق می افتاد

جبر ِ یک اختیار در دستم 

باز اصرار «دوستم دارد؟»‏

باز انکار «عاشقش هستم»‏

در سرم عشق را قدم می زد

ردّ بی پای بوسه ات جایی

کوچه هایی که وصل می کردند

یوسف آباد را به تنهایی

قصه آغاز می شد از پایان

مشت من باز توی دستت بود

تکه های غرور مردی که

مُردنش آخرین شکستت بود

مرگ در زندگیم جریان داشت

داشتی از خودت جدا می شد

زل زده در نگاه آخر توووو...‏

یک خداحافظی، خدااا... می شد

◘

رفتم و در مسیر بی برگشت...‏

بازگشتم نرفته از راهی...‏

خاطرات  ِخوش  ِنداشته اند

شعرهایی که می شــوم گاهی

مـ...ـه یــ...ار ارجمـند راد

‏*دوست خوبم شاعر، نمایش نامه نویس و کارگردان تئاتر علی ولی اللهی



پانوشت:   مهم ترین اتفاقی که اخیرا برام افتاده اینه که ناگهان متوجه شدم...‏ مهم نیست!‏