غافل مباش ار عاقلي درياب اگر صاحبدلي        باشد که نتوان يافتن ديگر چنين ايام را

من با انتخاب خودم و به عشق چهار صد نفر دانشجوی دانشکده برق و کامپیوتر وارد ثبات شدم مسلما اگر صلاح ميدونستم که هنوز بمونم هيچ وقت به خاطر راي دو نفر کنار نميکشيدم. اما مصلحت اين بود... . بالاخره چيزي که مهمه ثباته و اون دانشکده اي که من ديگه تقريبا توش غريبه شدم ديگه وقت 83اي ها و 84اي ها و 85اي هاست...

خوب البته سخته بعد از 5 سال که يا در کانون ادبيات نشستم يا کانکس موسيقي يا ثبات حالا بيامو توي قرائت خونه بشينم اما بايد نشون بدم معنی بزرگتر بودن و باتجربه بودن رو. ما هم گذشتيم.

به کويت با دل شاد آمدم با چشم تر رفتم

به دل اميد درمان داشتم درمانده‌تر رفتم

... با هزاران حرف نگفته و بغض نشکسته