!سراغ از دلم نگیر

،دلی را که گم کرده ام

.میان آرزوهایش

!مرا چون همیشه نبین

،که گرفتار هرگزم

.و لایقم به هنوز

،مرا نگیر سراغ از شعرهایم

،که آیه های بودنم هستند

.به مجاز ِ زندان ِ هر زمان

!مرا بغل بگیر

،در آغوش گرم خود

،شاید که بگریزند

،هزاره های چرایم

،هزاره های هنوز

!سراغ من نگیر از روز

دچار شب، دچار کابوسم

مرا کناره بگیر از خودم

مرا آرام کن

با دستهای نوازشت

که میبوسم

...

مه یار