چه عجب حس غریبی دارم

،روی یک ساده

به خود میخندم

من به خود میبالم

و به یک واژهٔ دلتنگ غریب

مثل پرواز

دلم میگیرد

سالهایی ست که من بیمارم

درد من عاشقی است

مرهمم گاه به گاه

،فرصتی

تنهایی ست

فصل، باران، سایه

مهر، میهن، مادر

من

تصمیم