:شعری از سید مهدی موسوی

ـ

اگر که درد از این گریه تا عصب برسد
اگر که عشق لبالب شود به لب برسد
که سالها بدوی ، قبل خط ّ پایانی
یواش سایه ی یک مرد از عقب برسد
شبانه گریه کنی تا دوباره صبح شود
!که صبح گریه کنی تا دوباره شب برسد
...که هی سه نقطه بچینی اگر... ولی... شاید
کسی نمی آید ، نه! کسی نمی آید