به یاد تمام دوستان کردی که در دانشگاه داشتم. محسن، شهریار و ... حتی ایوب شاگردم و هژار...
یاوَران مَسِم
یاوَران مَسِم
مِن مَسِ مَخمور باده ی اَ لَسِم
لوتفِ دوس هاما مُوحکَم گِرد دَه سِم
فَرماوَه ساقی بلوا مینای مِن
سَرشار که سا غَر بِدهَ پَیا پِی
پَیا پِی پِر کِرد پَیا پِی نوشام
تا کِه دیده ی دِل هِجرَ دوس نوشا
شوئله ی نارِ عِشق پَر چی ﮊََه پُوسِم
شوئله ی نارِ عِشق پَر چی ﮊََه پُوسِم
خالی ﮊَه خاکی مَملو ﮊَه دوسِم
یاوَران مَسِم
یاوَران مَسِم
مِن مَسِ مَخمور باده ی اَ لَسِم
لوتفِ دوس هاما مُوحکَم گِرد دَه سِم
اِی دِل تا کَسی چُو خوم نای وَ جوش
حَلقه ی بَندَگی عِشق نَه کِی وَ گوش
مَحرَمِ نمو هرگز وَ اَسرار
مَحرَمِ نمو هرگز وَ اَسرار
نَخلِ ئومیدِش دوسی نایِر بار
1 comment:
نَمنَه؟
;)
ترجمشم بذار خوب ;;)
Post a Comment