ثبت یک عبور/حضور

تردید شاید فقط مرز باریکی میان حماقت و جسارت باشد. حسرت اما فصلی طولانی است از نا امیدی تا زوال..... زوال تدریجی زوال ِ بی زوال...‏

 با دستهای یخ زده بغضم را باز می کنم و با نگاهی بی معنا و سرد به شعری که نسروه ام خیره می شوم

هنوز هم از خودم می پرسم: " زندگی برای عبور است یا حضور؟" ...  من چقدر سخت بوده ام! چقدر به سختی گذشته ام یا بر من گذشته است! به سختی هنوز هستم!‏

و هنوز خودخواهانه به خودم فکر می کنم هرچند مثل همیشه از خودم بیزارم