معشوق بی پایان

امشب کنارت یک بغل اندیشه می خواهم

یعنی که شیر شعر را در بیشه می خواهم

بشکن دلم را تا که تکثیرم شود مهرت

سنگینی بار غمت بر شیشه می خواهم

بی رنگ و بی برگم در این صحرای تنهایی

در باغ سر سبز نگاهت ریشه می خواهم

شیرین من هر چند در دل کوه غم دارم

فرهاد آرامم تو را بی تیشه می خواهم

شعرم تو آهنگم تو ای معشوق بی پایان

تا عمر دارم عاشقی را پیشه می خواهم

هر چند قافیه دلش تنگ تو خواهد شد

می گویم اما من تو را همیشه می خواهم

مه یار