شعر زندان اندیشه است

!و کلام دشمن پرواز

...

،به بود، نبود

،به قصه های خدا فقط یکیست

،به آسمان ِ غربت ِ همیشه هست و نیست

،قسم به قار قار کلاغها

،به قاف عشق

که زندگی تسلیم است و ابدیت برهنگی ست

...

صدا صدای غروب است و کهکشان من خاموش

که قصه خاطرۀ پرواز و پرندگان مردنی ست

زمانه گر بزند آتشم به خرمن عمر"

"بگو بسوز که بر من به برگ کاهی نیست -حافظ

.

مه یار