Wednesday

اشک اشک اشک اشک
اون که هر چی ابر دنیاس خونه داره تو چشاش
اونکه ناچاره بخنده اما پریه ست خنده هاش
اونکه تو شهرش غریبه با یه عالم آشنا
هیچ کدوم باور نکردن غربت تلخ صداش
اون منم اون منم اون منم
بغضمو تو گلوم میشکنم
دیروز من مثل امروز مثل فرداس
هر روز دستام زرد و تنهاس
...دیروز امروز فردا
خیلی سخته این تنهایی بی فردایی
تنها موندن تنها خوندن
تنها
تنها
تنها
چرا نمیتونم حرفمو بزنم
چرا؟؟؟؟؟؟؟

No comments: