مسلما در این تنگنا من و تمام هوسهایم عاقبت بازنده خواهیم بود. شیطان آیا بیش از این هم می توانست در من رخنه کند ؟ هرگزم آرامی نیست. هرگزم شور و اشتیاقی و هرگزم دوست و یاری...نه همدلی و نه همزبانی
با چه کس گویم بجز او کیست با من آشنا

من زخود دورم و ماندم از من اویم جدا
عاقبت من ماندم و دنیای افسون ساز من

آرزوی بی پر و بالی چو من پرواز من
عاقبت تنها منم اینجا و دیگر بازی است

هر چه می آید صدا در گوش من ناسازی است
این منم مردم که دیگر نیستم از مردمان

بس که خون خوردم ز بی بختی شدم از مردگان
هر نفس یا بر هوس کوشیده ام یا بر هوی

یا خودم بر باد دادم حاصلم را یا قضا
یا خودم کردم که لعنت بر من پر مدعا

یا خدا کرده که نفرین بر من دور از خدا
عاقبت من ماندم و دور از منم از من جدا

در نهایت این منم با بی کسی هایم رها

مه