هم شاگرد بودم هم معلم

وای چقدر حس عجیبی بود. توی همون کلاسی که خدا بیامرز آقای وکیلی رو به خاطر کشتن سوسک با تخته پاک کن مسخره میکردیم.... حالا من!توی همون کلاس باید فیزیک درس بدم. اولین بار توی عمرم بود که وقتی وارد یکجا شدم همه با یک بر پا گفتن بلند شدن. نزدیک بود گریه ام بگیرد. دهنم قفل شده بود. بدون هیچ حرفی اسمم رو روی تخته نوشتم. مهیار ارجمند راد متولد 63 دانشجوی الکترونیک ... آن همه سر و صدا داشت دیوانه ام میکرد. یاد خودم میافتادم که چقدر به معلمهایم میخندیدم. چقدر اذیتشان میکردیم! انگار یکی از آنها بودم. نمیتونم بگم. نمیشه. واقعا سخته گفتنش. اما من اونجا در آن واحد هم شاگرد بودم هم معلم. من در یک لحضه زمانی در دو تاریخ بودم اسفند 83 و اسفند 77. امروز را هرگز از یاد نمیبرم 13/12/1383